Wiosna

Jeszcze w polu tyle śniegu,

jeszcze strumyk lodem ścięty,

a pierwiosnek już na brzegu

wyrósł śliczny, uśmiechnięty.

Witaj, witaj, kwiatku biały,

główkę jasną zwróć do słonka,

już bociany przyleciały,

w niebie słychać śpiew skowronka.

Stare wierzby nachyliły

miękkie bazie ponad kwiatkiem:

“Gdzie jest wiosna, powiedz, miły,

czyś nie widział jej przypadkiem?”

Lecz on widać milczeć wolał.

O czym myślał – któż to zgadnie?

Spojrzał w niebo, spojrzał w pola,

szepnął cicho: “Jak tu ładnie…”

Pierwiosnek Władysław Broniewski