Tawuła japońska – piękna i niewymagająca

Tawuła japońska (spirea japonica) Golden Princess to kolejny (po pęcherznicy i berberysie), mało wymagający krzew w moim ogrodzie. Z jego uprawą na pewno poradzą sobie nawet niedoświadczeni ogrodnicy. Jest to krzew liściasty zrzucający liście na zimę. Jest niewysoką, zwartą rośliną, która świetnie nadaje się na obwódki rabat,

na niewysokie żywopłoty, jako roślina zadarniająca. W niewielkich ogrodach może być sadzona pojedynczo lub w niewielkich grupach.

Dorasta do 60 cm wysokości i szerokości. Wczesną wiosną młodziutkie liście są pomarańczowo żółte,

osiągając normalne rozmiary stają się żółtozielone,

by pod koniec lata zmienić się w całkowicie zielone. W czerwcu – lipcu kwitnie na szczytach pędów na różowo tworząc baldachowate kwiatostany.

Preferuje stanowiska słoneczne, ale radzi sobie też w półcieniu i cieniu. W cieniu liście mogą nie przybierać tak soczystych, żółtozielonych barw, a kwitnienie nie będzie tak obfite. Nie ma też wielkich wymagań co do gleby, ale oczywiście lepiej będzie rosła na glebach żyznych.

Jest rośliną całkowicie mrozoodporną. Świetnie poradzi sobie w całym kraju bez okrywania.

Krzew wymaga corocznego silnego cięcia wczesną wiosną. Przycinamy go dosyć nisko, na ok. 30 cm nad ziemią. Co kilka la dobrze jest krzew odmłodzić usuwając najstarsze pędy. Nie bójmy się tak radykalnych cięć, roślina świetnie po nich odbija i tryska wigorem.

Wiosną dobrze jest rośliny trochę zasilić. Można to zrobić ściółkując wokół kompostem a jeżeli to jest niemożliwe ( u mnie np. część tawuł rośnie w żwirku, ziemia wokół innych jest wyściółkowana korą) można podsypać nawozem mineralnym.

Ja przekwitniętych kwiatostanów nie usuwam, zimą cudownie zdobią ogród zwłaszcza przysypane śniegiem

Kwitnące tawuły to raj nie tylko dla oczu ale źródło pożywienia dla pszczół

Tawułą japońską można podsadzić większe drzewa, stanowi wtedy ciekawe tło zwłaszcza dla bordowolistnych okazów. U mnie rośnie w sąsiedztwie perukowca podolskiego.

Jedną z wielu zalet tawuły jest jej przebarwianie się jesienią. Czerwono – pomarańczowe listki świetnie komponują z fioletowo kwitnącymi marcinkami

a także z niebiesko srebrnymi listkami kocanki włoskiej

Tawułę bardzo łatwo rozmnożyć z pędów zielnych i półzdrewniałych. Wystarczy taki pęd pobrany latem wcisnąć w ziemię, można przykryć słoikiem lub butelką, żeby zapewnić odpowiednią wilgotność i po dość krótkim czasie (2-3 tygodnie) sadzonka powinna się ukorzenić. Ja rozmnażałam tak swoje rośliny i nigdy na zimę nie zabezpieczałam tych małych sadzoneczek, zawsze radziły sobie znakomicie. Tawuła rozmnaża się też z nasion. Warto w sąsiedztwie dorosłych roślin poszukać małych siewek.

Golden Princess to tylko jedna z wielu odmian tawuły japońskiej. Z odmian żółtolistnych często rosnących w naszych ogrodach spotykamy:

Goldflame – dorasta do 80 cm, liście na szczytach pędów czerwono – bordowe, niżej żółte; kwiaty ciemnoróżowe, kwitnie VII – IX

Goldmound – niższa, do 40 cm (według niektórych źródeł 50), kwitnie VI – VIII, liście żółte

Magic Carpet – dorasta do 40 cm, liście podobnie jak goldflame czerwone na szczytach pędów, kwiaty fioletowo – różowe